16 II 1947
Wczoraj ukazała się w „Odrodzeniu”1 recenzja Wyki o Butach. Ocena jest bardzo pochlebna dla strony literackiej, bardzo surowa i nieprzychylna dla problemu. Jutro postaram się napisać odpowiedź, bo Wyka nie we wszystkim ma rację, traktuje te sprawy raczej w oderwaniu od ich rzeczywistego, pozaliterackiego przebiegu.
Dziś wróciłem rano z balu. Sprawa z Danusią wzbogaca się o nowe aspekty. Myślę, że mam już prawo przypuszczać, że to nie jest sprawa błaha. Zdaję sobie w tej chwili sprawę z jej ewentualnych następstw. To jest tego rodzaju przygoda, która może prowadzić tylko do małżeństwa. I to jest szkopuł. Mówiąc bez obsłonek, chodzi o kwestię pożegnania młodości, przejścia na drugi stok przełęczy, skąd droga już w dół. Po drugie, ta historia, jeżeli się nie cofnę, stawia mnie wobec konieczności zrezygnowania z erotycznych doświadczeń, którymi chciałem swoją młodość przedłużyć i udokumentować. Przyznam się, że ten drugi punkt witam w tej chwili z poczuciem ulgi, co jest bardzo dziwne.
1 Tygodnik literacki ukazujący się od września 1944 do marca 1950, w latach 1945-1947 w Krakowie, do 1948 pod red. Karola Kuryluka. Recenzja Kazimierza Wyki, zatytułowana Zarażeni śmiercią i podpisana kjw, ukazała się w nrze 7.
Fragment ten pochodzi z I tomu Dziennika Jana Józefa Szczepańskiego, obejmującego lata 1945-1956, strona 107. Dziennik ukazał się nakładem Wydawnictwa Literackiego w 2009 roku w Krakowie.